Socjologicznie,
regionalnie,
ciekawie,
a do tego jeszcze osobisty aspekt.
Osobistego statysty.
Klapisch 2010.
27.2.11
26.2.11
25.2.11
24.2.11
21.2.11
12.2.11
odchamianie paryskie
Teatr Odeon
"KONIEC"
na podstawie Nickel Stuff Bernarda-Marie Koltèsa Procesu i Myśliwego Grakchusa Franza Kafki oraz Elizabeth Costello Johna Maxwella Coetzee
Reżyseria: Krzysztof WARLIKOWSKI
Adaptacja: Krzysztof WARLIKOWSKI, Piotr GRUSZCZYŃSKI
Scenografia i kostiumy: Małgorzata SZCZĘŚNIAK
Muzyka: Paweł MYKIETYN, Paweł BOMERT, Paweł STANKIEWICZ
Reżyseria świateł: Felice ROSS
Dramaturgia: Piotr GRUSZCZYŃSKI
Ruch: Claude BARDOUIL
Występują: Stanisława CELIŃSKA, Magdalena CIELECKA, Ewa DAŁKOWSKA, Wojciech KALARUS, Marek KALITA, Mateusz KOŚCIUKIEWICZ, Zygmunt MALANOWICZ, Maja OSTASZEWSKA, Magdalena POPŁAWSKA, Jacek PONIEDZIAŁEK, Anna RADWAN-GANCARCZYK, Maciej STUHR
Muzycy: Paweł BOMERT, Paweł STANKIEWICZ, Fabian WŁODAREK
Produkcja: Nowy Teatr, Warszawa
Koprodukcja: Théâtre de l’Odéon, Paryż; Théâtre de la Place, Liège; La Comédie de Clermont-Ferrand – Scène Nationale, Clermont-Ferrand; Hebbel am Ufer, Berlin
"Nowy spektakl Krzysztofa Warlikowskiego korzysta z trzech tekstów: niezrealizowanego scenariusza filmowego Bernarda Marii Koltesa „Nickel Stuff“, „Procesu“ Franza Kafki oraz fragmentów powieści J.M. Coetzeego „Elizabeth Costello“. Bohaterowie docierają w nich do sytuacji granicznej, stają przed bramą: prawa, życia, śmierci. Chcą zobaczyć, co jest po drugiej stronie, przejść tam, przedostać się. Stajemy przed tajemnicą. Umiemy wyobrazić ją sobie tylko naszą miarą, chcemy zamknąć ją w dostępnym nam języku, znanych doświadczeniach cielesności. Z tego choćby powodu jesteśmy skazani na klęskę. Zaufajmy Orsonowi Wellesowi, który zmierzył się z „Procesem“, z historią o człowieku przychodzącym do bramy prawa: „Prawdziwej tajemnicy nie da się zgłębić i nic nie jest w niej ukryte. Nie ma nic do wyjaśnienia... Powiedziano, że logika tej historii jest logiką snu. Czujesz się zagubiony w labiryncie? Nie szukaj wyjścia. Nie zdołasz go znaleźć... Wyjście nie istnieje.“ Gdzie wyjście nie istnieje, trzeba przejść przez teatr".
"KONIEC"
na podstawie Nickel Stuff Bernarda-Marie Koltèsa Procesu i Myśliwego Grakchusa Franza Kafki oraz Elizabeth Costello Johna Maxwella Coetzee
Reżyseria: Krzysztof WARLIKOWSKI
Adaptacja: Krzysztof WARLIKOWSKI, Piotr GRUSZCZYŃSKI
Scenografia i kostiumy: Małgorzata SZCZĘŚNIAK
Muzyka: Paweł MYKIETYN, Paweł BOMERT, Paweł STANKIEWICZ
Reżyseria świateł: Felice ROSS
Dramaturgia: Piotr GRUSZCZYŃSKI
Ruch: Claude BARDOUIL
Występują: Stanisława CELIŃSKA, Magdalena CIELECKA, Ewa DAŁKOWSKA, Wojciech KALARUS, Marek KALITA, Mateusz KOŚCIUKIEWICZ, Zygmunt MALANOWICZ, Maja OSTASZEWSKA, Magdalena POPŁAWSKA, Jacek PONIEDZIAŁEK, Anna RADWAN-GANCARCZYK, Maciej STUHR
Muzycy: Paweł BOMERT, Paweł STANKIEWICZ, Fabian WŁODAREK
Produkcja: Nowy Teatr, Warszawa
Koprodukcja: Théâtre de l’Odéon, Paryż; Théâtre de la Place, Liège; La Comédie de Clermont-Ferrand – Scène Nationale, Clermont-Ferrand; Hebbel am Ufer, Berlin
"Nowy spektakl Krzysztofa Warlikowskiego korzysta z trzech tekstów: niezrealizowanego scenariusza filmowego Bernarda Marii Koltesa „Nickel Stuff“, „Procesu“ Franza Kafki oraz fragmentów powieści J.M. Coetzeego „Elizabeth Costello“. Bohaterowie docierają w nich do sytuacji granicznej, stają przed bramą: prawa, życia, śmierci. Chcą zobaczyć, co jest po drugiej stronie, przejść tam, przedostać się. Stajemy przed tajemnicą. Umiemy wyobrazić ją sobie tylko naszą miarą, chcemy zamknąć ją w dostępnym nam języku, znanych doświadczeniach cielesności. Z tego choćby powodu jesteśmy skazani na klęskę. Zaufajmy Orsonowi Wellesowi, który zmierzył się z „Procesem“, z historią o człowieku przychodzącym do bramy prawa: „Prawdziwej tajemnicy nie da się zgłębić i nic nie jest w niej ukryte. Nie ma nic do wyjaśnienia... Powiedziano, że logika tej historii jest logiką snu. Czujesz się zagubiony w labiryncie? Nie szukaj wyjścia. Nie zdołasz go znaleźć... Wyjście nie istnieje.“ Gdzie wyjście nie istnieje, trzeba przejść przez teatr".
9.2.11
7.2.11
Negatywnie
Sweet November 2001 Pat O'Connor.
Tak, nastroje depresyjne, a mimo wszystko obsesja zapamietywania narracji.
Input-input-input, żeby zapomnieć....
O czym zapomnieć?
----
Wsysanie, pochlanianie, sie zatapianie, znikanie.
Przyjmowanie bezrefleksyjne,
dziura bez dna,
nienasycenie i niedocenianie...
Tak, nastroje depresyjne, a mimo wszystko obsesja zapamietywania narracji.
Input-input-input, żeby zapomnieć....
O czym zapomnieć?
----
Wsysanie, pochlanianie, sie zatapianie, znikanie.
Przyjmowanie bezrefleksyjne,
dziura bez dna,
nienasycenie i niedocenianie...
6.2.11
Nowy Allen, który tradycyjnie wyśmiewa wszystkie konwencje i mechanizmy społeczne. Jak my...
You Will Meet a Tall Dark Stranger (Vous allez rencontrer un bel et sombre inconnu). 2010.
3.2.11
2.2.11
1.2.11
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
