Drach

Teatr Śląski.
Wspaniała scena.
Ziemia z węgla.
Ziemia opowiada.

Zapominanie - przypominanie.
Cierpienie, zawiłości losu.

Razem w teatrze - tak rzadko.

Drogi ludzkich miłości są zawiłe. Bardziej kręte niż drogi miłości sarnich i miłości drzew. Ale wszystkie prowadzą w to samo miejsce, do ziemi, wszystko do ziemi wraca. Wszystko, co żyje, jest tylko pulsowaniem ziemi.

Jak powstaje życie, jak powstajemy my ;)